Betrap je jezelf weleens op die gedachte?

Die gevaarlijke gedachte: mijn verhaal is gewoon niet zo spannend. Het doet er gewoon niet zoveel toe..

Als je die gedachte ook maar ooit 1 seconde gehad hebt..

Ik heb je er iets over te vertellen.

Wanneer komt ie bovendrijven? De gedachte komt meestal wanneer je andere ondernemers met het grootste gemak zichtbaar ziet zijn op social media.

Ondernemers die succesvol zijn en die er weinig moeite mee hebben dat en zichzelf daarin te laten zien.

Ze lijken altijd in een goed humeur. Ze lijken zich niet druk te maken over hoe ze over komen en wat anderen van ze vinden. Ze zijn makkelijke vertellers en hun volgers daarom zo enthousiast. En je weet dat het ze daarom nieuwe klanten en kansen oplevert.

Je gunt het ze en die ondernemers inspireren je. Maar ze triggeren je soms ook. De vrijheid en de fun waarmee ze zichzelf steeds maar te durven laten zien, maakt iets bij je los. Soms ook irritatie. En op momenten zelfs jaloezie.

Herken je em?

Be honest.

Sommige mensen noemen mij de Queen van zichtbaarheid en zelfs ik voel het weleens zo.

Het is menselijk is om naar anderen te kijken en soms stiekem te wensen: wauw, dat zou ik ook wel willen. Het goede nieuws is dat de trigger en de jaloezie een springplank kunnen zijn naar goeds.

Want wist je dat er onder de gedachte: Mijn verhaal doet er gewoon niet zo toe, vaak een diepere laag zit?

Namelijk de stemmen van anderen.

Stemmen die je meekreeg vanuit je jeugd.

Misschien ben je heel beschermd of zelfs wel conservatief opgevoed. Werd je steeds verteld dat je niet te overdreven moest doen. Doe maar gewoon, dat is al gek genoeg. Wat zullen anderen ervan denken?

Of misschien had je juist een dominante ouder. Een vader of moeder die geen tegenspraak duldde. Een strakke ouder die de dienst uitmaakte en ow wee als je er tegenin ging.

Of had je een leraar die niet in je geloofde. Die je maar al te graag vertelde wat je niet goed deed en waar je aan moest werken. Die je klein maakte, omdat je op een andere manier leerde dan hij of zij dat graag zag.

Misschien heb je het nog steeds in je omgeving. Misschien zijn het vrienden en vriendinnen. Broers of zussen. Collega’s. Een partner.

Misschien helpen ze je de rem erop te houden. Zeggen ze tegen je dat het allemaal niet zo nodig hoeft, dat zichtbaar zijn.

Misschien hebben ze oordelen. Misschien vinden ze je te langdradig (je mag alleen kort en bondig!). Te open. Teveel prive dingen delend.

Ze bedoelen het goed maar het zijn slechte adviezen. Het is hun eigen angst. Hun eigen onvermogen. En daarmee remmen ze je af.

Het zijn dit soort stemmen, al dit soort invloeden, die maken dat we gedurende ons pad, onze stem verliezen.

De gedachte: mijn verhaal doet er gewoon niet zo toe, is de echo van al die stemmen uit het verleden.

Het zijn juist die stemmen van anderen, waardoor die stem in je hoofd nu denkt ‘Who cares. Who cares about my story?

Ik ben hier om je te vertellen:

We care.

We effing care a whole lot.

Het maakt wel uit.

Jij maakt veel uit.

Jouw stem is belangrijk.

Jouw verhaal doet ertoe.

Dit is waarom ik ondernemerschap zo’n mooi cadeau vind.

Omdat het je uitnodigt en zelfs uitdaagt om die verloren stem terug te vinden. En om die ongegeneerd te laten horen. Ongeacht wie er meeluistert of meekijkt.

Die stem, dat essentiële stuk van jezelf is je zichtbaarheid.

Dat is wat je terug te claimen hebt. En dat is wat we van je willen zien.

Zarayda