HOE EEN BIJNA-DOODERVARING HET BEGIN VAN EEN DROOMCARRIèRE WERD

“Ik wil niet terugkijken op mijn leven en zeggen, ik heb het niet geprobeerd. Toen ik in dat ziekenhuisbed wakker werd, besefte ik dat.”

theWhyGirl aflevering van deze week is een heftige. Een verhaal dat je niet zo snel verwacht wanneer je Radio 6 DJ Angelique Houtveen (aka het hotste radiotalent van dit moment) ziet.

Deze afro-rockende, zelfverzekerde vrouw met de prachtige stem EN een Marconi Award op zak, werd een paar jaar geleden wakker in het ziekenhuis. Zonder te weten hoe ze daar terecht was gekomen.

Van doktoren en familie hoorde ze dat het een haartje had gescheeld. En het besef dat het morgen voorbij kan zijn, veranderde haar leven.

-1

Na een lange en heftige revalidatie gaf ze haar saaie ‘zekerheidsbaan’ op. Ze koos voor de onzekerheid en ging haar passie achterna.

Ze verliet haar fulltime baan om een radiostage met beide handen aan te grijpen. En nu is Angelique de eerste zwarte vrouw die in Nederland de prestigieuze Marconi award won. De prijs die o.a Giel Beelen ooit in de wacht sleepte.

Soms kom je de dood tegen en krijg je de kans om te zeggen: “Not yet, asshole! I need to do amazing things first!”

Angelique vertelt jou hoe zij het deed en heeft een misschien wel confronterende, maar belangrijke vraag voor je. Kijk hieronder de nieuwe aflevering!

Heb jij de dood weleens in de ogen gekeken? Of heb je meegemaakt dat het iemand overkwam van wie je heel veel houdt?

Vertel jouw verhaal hieronder in de comments. Grote kans dat je er een andere WhyGirl mee inspireert.

quote17

Ben je een WhyGirl VIP Member? Dan heeft Angelique speciaal voor jou een cadeautje samengesteld dat je in je mailbox hebt gekregen. Loved it.

En ben jij nog geen VIP Member? Schrijf je dan snel in voor onze gratis WhyGirl updates. Van prachtige verhalen tot crazy weggeefacties & cadeautjes, als VIP’er komt het allemaal langs in je mailbox.

Het enige wat je hoeft te doen is je gratis inschrijven!
x Zarayda


Voornaam

E-mailadres

ps: op 27 november is theWhyGirl jarig. Dat vieren we door je een maand lang te overspoelen met weggeefacties. Van 1-op-1 coachingsessies twv 99,- tot must read books en toegang tot fijne feestjes, je maakt er gratis kans op. Hou je WhyGirl Updates dus in de gaten!

Join Zarayda's inner circle!

4 comments


  1. Ronald Hooyer

    Het is erg herkenbaar. Ik heb de diagnose epilepsie en ook ik kreeg een hoop medicijnen, beperkingen en ik moest opletten. Het heeft voor mij ook nogal wat veranderd. Ik heb ook mijn droombaan, ik heb mijn rijbewijs behaald en ja het leven is echt op z’n kop gezet. Je leeft meer en hebt zoiets van fuck it, lets do it.

    Veilige keuzes maak ik eigenlijk niet. Ik maak een keus en zorg dat ik ervan leer of er in elk geval plezier mee heb. Ik heb trouwens ook een stop gezet met de medicijnen want die werkten bij mij niet en ik voelde me echt klote door die pillen. Die gingen dus als eerste.

    Ik ben er nu “overheen” en heb al enige tijd geen aanval meer gehad maar bang ben ik er ook niet voor. Net voordat zo iets gebeurt denk ik “ok daar gaan we weer” en dan gaat het lampje uit. ALs daarna het lampje niet meer aangaat dan heb ik gedaan wat ik leuk vond. Een klein geheimpje mag dan ook nog wel als we zo eerlijk tegen elkaar zijn, ik heb ook enkele malen de dood in de ogen bekeken en toen maakte ik de keus om alles klaar te maken. Mocht ik dus gaan ligt alles al helemaal klaar zodat niemand hoeft te zoeken en mijn wensen en laatste woorden staan al op papier. Je gaat anders leven maar je maakt het ritje er wel leuker op omdat je doet wat je leuk vind.

    En dat van een man 😉
    Greets,
    Ronald

    • Angelique Houtveen

      Hi Ronald,

      Wat mooi om jouw verhaal te horen, indd herkenbaar! Rot medicijnen laten je soms nog slechter voelen dat eerst. Ben er na 2 jaar toen ook mee gestopt. Tot nu toe gaat het goed. En jouw geheimpje herken ik ook haha. Zelfs een playlist klaar liggen mocht het toch gebeuren. Maar voor de rest gewoon gaan en alles doen wat leuk is!

      Groetjes, Angelique

  2. Natacha

    Wat ontzettend bijzonder, lijkt wel een Déjavu van mijn verhaal van 8 jaar geleden! Alleen bij mij duurde het 7 jaar voor ik de definitieve beslissing heb genomen om te stoppen! 2014 was het jaar van de veranderingen en zo geschiedde. In de categorie van het is nooit te laat om je leven te leven! Mooi interview!

    • Angelique Houtveen

      Hi Natacha,
      Te gek dat je de stap ook hebt genomen! Voelt zo bevrijdend he 🙂
      Heel veel succes in alles wat nog op je pad komt.

      Groetjes, Angelique

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *