DE MEEST VERGETEN WIJSHEID OVER MOEDERSCHAP. REMINDER TIME!

9 van de 10 vrouwen is niet eerlijk over het moederschap. Dat blijkt uit onderzoek. Die 90% is niet bereid hun kwetsbare verhaal te doen over de uitdagingen die het moederschap soms met zich meebrengt. Ik vind de statistiek shocking en begrijpelijk tegelijk. Maar ben vooral blij dat we dat bij theWhyGirl gelukkig heel anders doen.

In deze theWhyGirl aflevering heb ik een van de eerlijkste verhalen die je ooit hoorde over De Meest Vergeten Wijsheid van het Moederschap.

En het kan zijn dat dit de reminder was die je nodig had zonder dat je het wist.

Vandaag praat ik met schrijver en coach Ruth Groenhart over de gebeurtenis die haar kijk op moederschap 180 graden draaide. Het ziek worden van een van haar zoons was de wake up call die alles veranderde. En Ruth vertelt je hoe deze heftige ervaring een betere moeder van haar maakte.

Meer over Ruth Groenhart vind je hierrrrrrr

‘Leer de liefdestaal van je kids spreken.’ Noem me zweverig maar I love it! En ben benieuwd: wat is je gevoel bij het Mama-Evaluatie Gesprek dat Ruth voorstelt? Durf je dat gesprek aan te gaan met je kids of zie je het (nog) niet zitten? Vertel het Ruth en mij in de comments hieronder!

x Zarayda

Join Zarayda's inner circle!

14 comments


  1. Nienke

    Heel fijn dat jullie hier aandacht aan besteden! De liefdestaal van mijn drie zoons blijft me verbazen, en vervullen van dankbaarheid. Als multi-passionate moeder ben ik verre van perfect, maar door daarin eerlijk te zijn voel ik dat zij ook niet perfect hoeven te zijn. We mogen allemaal fouten maken, leren sorry te zeggen, en blijven elkaar bovenal koesteren en knuffelen. Het is ook voor mij een leerweg in mindful-moederschap vanuit het hart. En ik merk dat als ik daarin afdwaal en teveel vanuit mijn hoofd en ‘hoe het hoort’ ga preken, mijn jongens afhaken. Niet luisteren. Alsof ze willen zeggen. We willen echt, en anders niet.
    Daar krijgt het moeder-ego inderdaad nog wel eens een knauw van! Vanuit Stichting de Geboortenis willen we ook aan deze onderwerpen aandacht gaan besteden in de toekomst, kennen jullie ook de methode luisterkind? Wellicht interessant. Ook het boek van Jon Kabat Zin en zijn vrouw over mindful parenting is erg mooi en gast hierover. Succes en dank voor de inspiratie! Nienke

  2. Sylvia

    Zelf ben ik geen moeder, maar als ik ooit moeder mag worden zou ik mijn kinderen ook op graag deze manier willen opvoeden. Als individuen en hen leren zelf na te denken over wat zij belangrijk vinden en denken dat goed voor hen is. Mijn ouders zijn toen ik jonger was vlak na elkaar ernstig ziek geweest en toen werd ik als kind ook in een bepaald keurslijf ‘gedrukt’. Zij dachten dat dat het toen het beste voor ons was. Nu weet ik dat dit absoluut niet het beste voor ons was en nog steeds ondervind ik wel eens moeilijkheden van de manier waarop er toen als kind met ons is om gegaan.. Mooi verhaal Ruth, dank je wel voor het delen!

    • theWhyGirl

      Sylvia,
      Jij ook dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Ikzelf ben ook nog geen moeder maar het is absoluut ook mijn wens om straks de band op te bouwen met mijn kids vanuit de basis waar Ruth het over heeft. En ik denk dat elke WhyGirl zich op de een of andere manier wel herkent in het ‘keurslijf’ dat jij omschrijft. Dankjewel voor je verhaal! xZarayda

    • Ruth Groenhart

      Lieve Sylvia,
      Jaaaa zo herkenbaar, ook jouw verhaal met je ouders. Weet je niemand, ook je ouders zijn niet perfect. Dat is vaak ook een vertekend beeld van ouderschap. Ik leer mijn kids mij te vergeven zodat ze niet met wrok en bitterheid opgroeien. OOOH en kinderen zijn zulke goeie spiegels. Hahaha
      Ik hoop dat je je ouders kunt vergeven voor wat ze niet zo goed hebben aangepakt.
      Ik weet dat je nog geen moeder bent maar ik wens je alvast een fantastisch gezinsleven toe en een hele bijzondere relatie met je kinderen.

      Warme groet,
      Ruth

  3. Sharid

    Wat een mooi, eerlijk en open verhaal. Mijn kinderen zijn nog heel jong (net 4 en bijna 2). Mijn oudste is heel gevoelig en een goede prater. Hij lijkt erg op mij dus ik snap hem vaak. Mijn jongste is echter heel introvert en lijkt meer op mijn vriend. Ik kan me voorstellen dat ik voor hem meer moeite moet doen later, om te snappen wat hij wil en nodig heeft. Moeders zouden opener moeten zijn over hun valkuilen en zwaktes als ouder, daar kunnen anderen weer van leren. Dus bedankt hiervoor!

    • theWhyGirl

      Hai Sharid,
      Ben het helemaal met je eens dat we opener mogen zijn over de dingen die we moeilijk vinden. Hoe fijn is het om te horen of zien dat anderen ook niet perfect zijn, we allemaal ons best doen en onze kwetsbaarheden mogen laten zien zonder dat er een oordeel is. Dat is het hele DNA van theWhyGirl en ik ben Ruth megadankbaar voor haar verhaal en vind het heerlijk te zien dat het gesprek wordt voortgezet hier in de comments. Liefde! Zarayda

    • Ruth Groenhart

      Lieve Sylvia,
      Jaaaa zo herkenbaar, ook jouw verhaal met je ouders. Weet je niemand, ook je ouders zijn niet perfect. Dat is vaak ook een vertekend beeld van ouderschap. Ik leer mijn kids mij te vergeven zodat ze niet met wrok en bitterheid opgroeien. OOOH en kinderen zijn zulke goeie spiegels. Hahaha
      Ik hoop dat je je ouders kunt vergeven voor wat ze niet zo goed hebben aangepakt.
      Ik weet dat je nog geen moeder bent maar ik wens je alvast een fantastisch gezinsleven toe en een hele bijzondere relatie met je kinderen.

      Warme groet,
      Ruth

    • Ruth Groenhart

      lieve Sharid,

      Ik ben het helemaal met je eens daarom mijn verhaal. Ik ben voor het versterken van elkaar en ik kan van niemand leren als ik doe alsof altijd alles perfect is……toch!?
      Blijf je zoontje (beiden) overladen met je liefde , dat is wat altijd blijft bestaan, al het andere vergaat.
      Dankjewel voor je mooie reactie.
      Ik wens je een liefdevol gezinsleven toe.

      Warme groet,
      Ruth

  4. Nay

    Bedankt voor het delen van je verhaal Ruth. Ik herken het ziek worden van een kind en daarna anders gaan denken en vooral doen. Ik was een tienermoeder en voelde altijd de ogen van anderen in mijn rug prikken. Heb mijn zonen echt heel streng / beleefd opgevoed. Soms TE! Pas nadat ik een relatie had verbroken ( waarin ik bleef omdat ik dacht dat dit het beste was voor mijn kinderen) en mijn oudste zoon reageerde met Hehe mam en daarna zo ziek werd dat hij weken in het ziekenhuis heeft gelegen ben ik gaan praten met ze ipv tegen ze. Ik zeg sorry als ik iets verkeerds heb gedaan en bied mijn excuses aan. Ik luister echt naar ze en ze komen naar me toe als ze willen “kletsenbetsen” . Wel heb ik gemerkt dat je Mama ego uitschakelen geen makkelijk proces is maar zeker te doen. Succes

  5. Nay

    Bedankt voor het delen van je verhaal Ruth. Ik herken het ziek worden van een kind en daarna anders gaan denken en vooral doen. Ik was een tienermoeder en voelde altijd de ogen van anderen in mijn rug prikken. Heb mijn zonen echt heel streng / beleefd opgevoed. Soms TE! Pas nadat ik een relatie had verbroken ( waarin ik bleef omdat ik dacht dat dit het beste was voor mijn kinderen) en mijn oudste zoon reageerde met Hehe mam en daarna zo ziek werd dat hij weken in het ziekenhuis heeft gelegen ben ik gaan praten met ze ipv tegen ze. Ik zeg sorry als ik iets verkeerds heb gedaan en bied mijn excuses aan. Ik luister echt naar ze en ze komen naar me toe als ze willen “kletsenbetsen” . Wel heb ik gemerkt dat je Mama ego uitschakelen geen makkelijk proces is maar zeker te doen.

    • theWhyGirl

      Nay,

      Wat een mooi verhaal en bijzonder hoe je die verandering hebt ingezet. Ben zelf nog geen moeder maar kan me zo goed voorstellen dat het uitschakelen van het ‘mama ego’ echt een ding is. Thanx voor je verhaal!
      xZarayda

    • Ruth Groenhart

      Lieve Nay,
      Hahahaha de mama Ego….tja in veel gevallen gaat het niet om JOU als moeder!!! Zo waar.
      Geweldig je transformatie en je mooie relatie met je jongens. Kinderen zijn zo PRECIOUS!!!!!
      Je zegt dat je tienermoeder was. Wat geweldig om jouw verhaal te lezen, een verhaal van een prachtige vrouw die op een mooie manier met zichzelf en haar gezin omgaat.
      Bedankt voor je warme reactie.

      Lieve groet,
      Ruth

  6. Ayries

    Hoi,
    Toevallig las ik vandaag een artikel over de Yes-parenting van Bea Marshall, die precies hetzelfde zegt over kinderen, namelijk dat zij individuen zijn. Zo kijk ik ook naar mijn zoon van 2. Hij laat mij dat echt zien. Ik leer van hem. Aan de ene kant leer ik hem grenzen, en geloof me, ik voel dankbaarheid bij hem wanneer ik dat doe ook al kan hij dat nog niet zeggen. IN plaats van ‘nee’ te zeggen, geef je uitleg over de consequenties! En ik leer vooral vertrouwen in hem te hebben en zijn eigen leerproces. Heerlijk deze video. Dank je!

    • Ruth Groenhart

      Lieve Ayries,
      Fantastisch dat je dat inzicht reeds hebt, dat je zoon een eigen individu is!! Dat geeft zoveel meer rust en acceptatie en komt er zoveel meer wederzijdse liefde vrij. Ouderschap is inderdaad wel de grenzen aangeven. We zijn in staat de juiste grenzen aan te geven als we als ouders in balans zijn. In mijn geval waren de grenzen voor mijn kinderen gebaseerd op a.o. angst , perfectionisme en overbezorgdheid. Zelfreflectie in deze is een hele goeie graadmeter. Dankjewel voor je reactie en heel veel liefde en harmonie toegewenst voor jou en je gezin.

      Lieve groet,
      Ruth

Laat een antwoord achter aan Nay Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *