HOE JE WEET WANNEER JE DE HANDDOEK IN DE RING MOET GOOIEN

‘De kunst van liefde is grotendeels de kunst van het volhouden’

Ik ben zo’n koppige pitbull die face first ergens induikt en niet loslaat tot het gedroomde resultaat behaald is. Tot het bittere einde bikkelen voor wat ik graag wil, zie ik als een goede eigenschap, als een kracht.

Geen idee dat het ook een handicap kon zijn.

Want net zo belangrijk als het is om door te zetten, is het om te weten wanneer je de handdoek in de ring moet gooien. Want soms is het de moedigste beslissing om ergens mee te stoppen.

Deze week praat ik met ondernemer en schrijver Kirsten van den Hul over stoppen of doorgaan.

Voor een project woonde en werkte Kirsten een tijdje in Tunesie. Ze leerde vloeiend Arabisch praten en gaf 1000% om van het project een groot succes te maken.

Tot ze, tegen haar eigen verwachting in, de handdoek in de ring gooide. Kirsten deelt een inzicht met je waarmee je weet wanneer het tijd is om te stoppen met iets dat niet langer goed voelt.

Meer over Kirsten van den Hul en haar boek Shevolution vind je hierrrrrrrrr

Durf jij je Super(Wo)Man-Complex los te laten, jezelf die vraag te stellen en waar nodig de handdoek in ring te gooien als het gaat om die ene relatie, vriendschap of dat werkproject?

Omdat het eigenlijk niet meer goed voelt.

Vertel het Kirsten en mij in de comments onder dit filmpje. En vertel ons dan ook welk persoonlijk inzicht je uit Kirsten haar verhaal haalt.

En voor nog meer persoonlijke verhalen en inzichten waarmee je alles uit je carrière en je liefdesleven haalt, schrijf je je in voor onze gratis, 100% spamvrije nieuwsbrief.

Daarmee wordt je gratis en voor niets lid van onze WhyGirl fam en hou ik je op de hoogte van de toffe WhyGirl projecten die eraan komen!

xZarayda

Join Zarayda's inner circle!

2 comments


  1. Kirsten

    Dank voor jouw verhaal Kayleigh! En welcome back 🙂

  2. Kayleigh

    Begin van dit jaar woonde ik ook een tijd in het buitenland. Ik dacht van te voren van “ah ik word een internationale powervrouw” en ik dacht er eigenlijk heel makkelijk over, alsof ik dat wel even zou doen omdat ik dat kon. Na een paar maanden werd ik ook geconfronteerd met mijn eigen eenzaamheid en was de grootste stap die ik moest nemen, toegeven dat ik mezelf was verloren. Ik heb toen het dappere besluit genomen om terug te keren naar Nederland. Ik herken me dus volledig in jouw verhaal Kirsten. Bedankt voor het delen!

Laat een antwoord achter aan Kayleigh Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *